viernes, 1 de agosto de 2008

Ma...

Recordarte no resulta fácil,
olvidarte, no lo hare jamás...
cuántas veces quiero imaginar
que tu aún estás.

Recordarte no resulta fácil,
pues me duele tanto el corazón...
cuánto timepo debo soportar
este dolor...?

Y comienzo a recordar
tiempos que no volverán;
tanta paz, tanto amor...
tan sólo al oir tu voz.

Sin tu voz...
que voy a hacer sin tu voz...
Se me nubla la razón
sólo de pensar
que no oiré más tu voz.

Recordarte no resulta fácil,
olvidarte, no lo haré jámas...

5 comentarios:

Chan dijo...

Escoita a miña logo, e procura vivir, aproveitar o que tes, e recorda non so a sua voz, senon tamen o que decia. Non olvides, e non permitas que alguen poida olvidarse de ti, por que desgraciados neste mundo somos todos e ainda non naceu quen o poida ser sen sentirse algo mellor, asi que recorda, escoita e non olvides, pero vive.
Necesario, pero suficiente, xa chega.

Anónimo dijo...

"Hoy la muerte me ha mostrado ya sus cartas, y no entiendo la jugada". É un pedazo dunha canción de Saratoga, e é unha gran verdade. Nunca entendemos esa xogada, pero temos que seguir xogando. Ninguén che vai pedir nunca que esquezas, só que tires para adiante. Moitas ganas teño de darche un abrazo, Susinho!

Anónimo dijo...

Si algo aprendin destes momentos de dificultade e que ainda que pareza que os que estan o teu lado se encontran ausentes, son eles os que de verdade merecen a pena. Xa continuaremos

Anónimo dijo...

Yo tambien soy anónimo, y asi me expreso.

raqueliña dijo...

besiños pedrazo de fotójrafo¡¡¡¡ xa volvin do meu descanso de verán¡¡¡¡¡¡¡¡